Een Barcelona-elftal vol oud-PSV’ers

Door Yorick Groeneweg

Ruud Hesp
PSV’s keeperstrainer speelde eind jaren negentig bij Barcelona. Bijna drie jaar stond Hesp onder de lat bij onder de lat bij de Spaanse topclub. Niet gek voor een keeper die in Nederland uitkwam voor Haarlem, Fortuna Sittard en Roda JC en bij het Nederlands elftal vooral moest toekijken.

Michael Reiziger
Louis van Gaal haalde naast Hesp ook Michael Reiziger naar Camp Nou. De rechtsachter won in zijn eerste seizoen (1997-1998) de Europese supercup, landstitel én nationale beker. Vertrok na zeven jaar bij de blaugrana’s, waarna hij via het Engelse Middlesbrough nog even op de Nederlandse velden terugkeerde bij PSV.

Georghe Popescu
Verliet begin jaren negentig Roemenië, voor een doorbraak in het buitenland. Na vier seizoenen met PSV, waarin hij twee landstitels won, ging de sterke verdediger naar Tottenham Hotspur. Hoewel in Engeland niet heel trefzeker, was zijn overstap naar Barça dat wél. Eerst onder Johan Cruijff en later onder diens opvolger Bobby Robson was hij sterkhouder en zelfs aanvoerder.

Ibrahim Afellay
De laatste PSV’er die naar Barcelona ging. Na zijn overgang in de winter van 210 zette trainer Pep Guardiola hem regelmatig in. Op zijn 24ste won ‘Ibi’ op Wembley de Champions league. De middenvelder kwam als invaller in het veld. Het seizoen erna liep Afellay een zware knieblessure op. Ook na verhuurperioden bij Schalke 04 en Olympiakos Piraeus kwam hij niet meer op zijn oude niveau. Verliet Barça in 2015 transfervrij.

Phillip Cocu
Met 293 wedstrijden voor Barcelona, was Phillip Cocu enige tijd de buitenlandse speler die de meeste duels voor de club speelde. Inmiddels valt die eer ten deel aan Lionel Messi, maar het zegt genoeg over de impact van het verblijf van de Eindhovenaar in Camp Nou. Cocu was een zeer gewaardeerde kracht. Na zes jaar keerde Cocu terug naar PSV.

Boudewijn Zenden
Kwam samen met Cocu binnen bij Barcelona, waar later dat jaar ook de Ajacieden Frank en Ronald de Boer werden toegevoegd aan de Nederlandse enclave. Ook voor Zenden was Barcelona zijn eerste club in het buitenland, maar in tegenstelling tot Cocu zouden er nog vele volgen. Na drie jaar in Camp Nou vertrok de flankspeler en voetbalde hij bij achtereenvolgens: Chelsea, Middlesbrough, Liverpool, Olympique Marseille en Sunderland.

Romario
Nog een oud-PSV’er uit het dreamteam van Barcelona. Speelde voorin samen met Hristo Stoichkov en Michael Laudrup. Na anderhalf jaar was het alweer over en keerde de kleine Braziliaan weer terug naar zijn vaderland. De spits keerde bij Valencia nog wel een keer terug in Spanje, maar hij was toen niet meer zo trefzeker als hij eerder in Europa was bij PSV en Barça. In zijn eerste seizoen in La Liga scoorde Romario bijvoorbeeld 30 keer in 33 duels.

Ronaldo
Speelde nog korter bij Barcelona dan Romario, maar scoorde waar mogelijk nog vaker dan zijn landgenoot begin jaren negentig. In seizoen 1996-1997 scoorde de ook van PSV overgekomen aanvaller 34 keer in 37 duels. Daarna vertrok de Braziliaan naar Inter. Later speelde hij nog voor rivaal Real Madrid.

Patrick Kluivert
Waar de spitsen Romario en Ronaldo doorbraken bij PSV, kwam Patrick Kluivert als gelouterde binnen in Eindhoven. De voormalige Ajacied was in zijn nadagen niet meer de sterspeler die hij bijvoorbeeld in Barcelona was. In zes seizoenen scoorde hij negentig competitiedoelpunten en hij was er een tijd de lieveling van het publiek. Hij won er de landstitel (1998-1999) en twee keer de beker (2000 en 2003). Dat ene seizoen (2006-2007) bij PSV werd hij overigens ook kampioen.

^{Tekst gaat verder onder de foto}

Nadat hij eerder al voor PSV werkte, kreeg de Engelsman de lastige taak om Johan Cruijff op te volgen in Barcelona. In het enige jaar dat hij bij Barcelona de trainer was, won hij de harten van de fans. Toch moest hij, ondanks het winnen van de Spaanse supercup, de beker en de Europa Cup II, al snel plaatsmaken voor Louis van Gaal. Daarna streek de Engelsman weer neer in Eindhoven.