Puntenverlies? Morrend publiek? Sluw PSV laat zich niet gek maken door Heerenveen (2-2)
De koploper ziet door het gelijkspel tegen Heerenveen concurrent Ajax naderen. Van enige onrust is alleen op de tribune sprake, niet binnen de ploeg: 'Als wij niet goed zijn, waarom scoort de tegenstander dan niet vaker?'
PSV speelt niet schraal, maar 'schlau', meent de Duitse centrumverdediger Daniel Schwaab. Slim, sluw, geslepen, vertelt het vertaalboek. Dat de koploper veel punten pakt zonder te imponeren 'is een kwaliteit, dat doen we goed', aldus Schwaab zaterdagavond.
PSV speelde in eigen huis met 2-2 gelijk tegen Heerenveen, dat ruim een helft lang een man meer had. PSV stond 2-0 voor, toen aanvaller Hirving Lozano zich vlak voor rust zo wild losrukte dat opponent Lucas Woudenberg met een opzwellende lip ter aarde stortte. Arbiter Higler toonde de rode kaart.
Sluimerende onvrede van het publiek over het initiatiefloze spel van de thuisploeg werd een orkaan van woede richting Higler, die steeds warriger ging fluiten. PSV, de ploeg, bleef kalmer. Afgesproken werd met het hele team de voorsprong te verdedigen. Dat lukte niet. Onoplettendheid bij een hoekschop, waardoor Heerenveen-aanvoerder Schaars rustig kon inschieten, en een intikker van Heerenveen-spits Ghoochannejhad na een letterlijke uitglijder van PSV-doelman Zoet, schonken Heerenveen alsnog een punt.
'Die laatste goal was pech. Dat hebben wij ook weleens', stelt de 29-jarige Schwaab met indringende blik. 'Voor de rest klopte de tactiek.'
Heerenveen kreeg maar weinig echte kansen, redeneert Schwaab, de stille leider van de ploeg.
Is het de tevredenheid van de minimalist of van de realist? Die vraag kan bijna wekelijks gesteld worden na een wedstrijd van PSV. Ajax kwam in elk geval naderbij en komend weekeinde tegen Feyenoord ontbreekt Lozano normaal gesproken door een schorsing. Maar een dag later was er op De Herdgang van enige stress geen sprake. Schwaab: 'Een gelijkspel was gezien de omstandigheden prima.'
Krijg dit PSV maar eens gek. Technische staf en selectie kregen al zo veel voor de kiezen. In de zomer, na een afzichtelijk seizoen, vertrokken vier basisspelers: Guardado, Moreno, Willems en Pröpper. Daar kwamen er slechts twee, Lozano en Van Ginkel, voor terug. Het door de vroegtijdige Europese uitschakeling ontstane financiële gat werd tijdens de winterstop gedicht met de verkoop van international Locadia. En dan ontbreekt de laatste weken ook nog aanvoerder Van Ginkel vanwege knieklachten.
Zo beschouwd is dit kliekjeselftal bezig aan een fantastisch seizoen. Met een goed resultaat in de Kuip is PSV een heel eind op streek voor een mirakelse titel.
Het kliekjeselftal van PSV is bezig aan een fantastisch seizoen
Ja, Feyenoord is een angstgegner. Maar dat is het grillige Heerenveen ook. Vijf maanden geleden verloor PSV in Friesland kansloos met 2-0. Ook toen kreeg Lozano rood. Daarna kwam onder meer Schwaab vast in de ploeg en ging het lopen, vooral qua resultaat dan.
De 2-0-voorsprong kwam er zaterdagavond volgens klassiek recept: de bal aan de tegenstander laten, jezelf doof wanen voor het morrende thuispubliek om na een half uur tweemaal klinisch te profiteren van fouten van de tegenstander.
Die fouten komen er altijd, want de eredivisie is de competitie van de jeugd. De 17-jarige Heerenveenverdediger Pierie verloor eerst bij een hoekschop de springende Arias uit het oog en verdedigde daarna zo beroerd uit dat De Jong makkelijk kon scoren.
Neehee, zeggen ze bij PSV: dat dwongen we af door slim druk te zetten. Vooral door Mauro Junior, de jongste PSV'er, die al zeer volwassen speelt.
De tekst gaat verder onder de foto.
En die allergie voor balbezit? Ook dat is bewust. De ervaren Schaars analyseert: 'PSV geeft je het gevoel dat je meedoet, maar ze hebben op de juiste momenten veel power. Dat doen ze heel slim. Het is voetbal vanuit de omschakeling. In Nederland is dat een vies woord. Maar ze zijn heel stug en stabiel.'
En dat met drie spelers in de achterhoede die aanvankelijk als breedteversterking golden: de druistige Fransman Isimat-Mirin, de niet al te wendbare Schwaab en de rechtsbenige linksback Brenet. De enige grote defensieve aankoop, Luckassen, en de aanstormende jeugd moeten het doen met invalbeurten.
Wie goed observeert, snapt dat. De atleet Isimat timet het voor zijn man komen vaak perfect. Brenet put met zijn rushes zijn tegenstanders uit. Schwaab is de gaatjesdichter met de goede inspeelpass, die zich er ook niet voor schaamt de bal over de zijlijn te rossen.
Als wij niet goed zijn, waarom scoren tegenstanders dan niet meer?
De Duitser is bovendien een motivator die de jongeren opjut als er een keer extra getraind moet worden en die op een zonnige dag achter zijn huis in Waalre een barbecue voor de hele ploeg organiseert.
Ja, de PSV-defensie, met Zoet vaak als reddende engel en controleur Hendrix altijd dichtbij, werd genadeloos ontmaskerd als plakbandcoalitie door Feyenoord en Ajax. Maar in andere duels blijven ze vrij gemakkelijk overeind.
Schwaab: 'We hebben veel met elkaar gesproken en getraind. Dat heeft geloond. We zijn andere types, maar je ziet vaak dat tegenpolen elkaar versterken als je maar van elkaar weet wat de ander doet.'
Externe kritiek op hun kwaliteiten doet ze niets. 'Kritiek zal er altijd zijn. Prima. Als wij niet goed zijn, waarom scoren tegenstanders dan niet meer? Intern zijn we eerlijk naar elkaar. Zoals we die 2-1 weggaven, dat doet pijn. Dat mag niet.'
Schwaab speelde zes jaar in de Bundesliga. Hoe schaalt hij de eredivisie in? 'Ajax heeft vorig seizoen de Europa Leaguefinale gehaald, dat zegt dat het gat niet groot is. Maar de top in Nederland is smal. In de Bundesliga kan iedereen van elkaar winnen. Die weerstand maakt je sterker.'
Het nieuwe Duitse voetbal is geënt op initiatief. Speelt PSV oud-Duits voetbal? 'Je hebt nog steeds veel Bundesligateams die slim wachten op hun kans, die snappen waar hun kwaliteiten liggen. Zo'n team zijn wij. In Duitsland is schlau zijn een compliment. Ik denk dat het op de meeste plekken in de wereld zo is.'
