PSV blijft volharden in voetbal uit stilstand, tot ergernis van coach Ruud van Nistelrooij

Geen club presteert in het eigen stadion zo goed als PSV, maar buiten Eindhoven is de ploeg niets meer dan een subtopper. Zou er een ranglijst op basis van uitduels bestaan, dan is PSV de verbleekte nummer zes van de competitie. Onder meer Heerenveen en Sparta doen het beter op vreemde bodem.

Ook op bezoek bij het armetierige Vitesse, de nummer veertien, ging het zondag fout voor PSV. Na een vroege voorsprong verspeelde de ploeg opnieuw punten in een uitwedstrijd. PSV verloor deze competitie ook al bij Emmen, Groningen en Cambuur, de drie onderste ploegen van de eredivisie. Mede door het geschutter tegen Vitesse heeft PSV acht punten minder dan koploper Feyenoord.

‘We zijn ons bewust van het grote verschil in thuis- en uitwedstrijden’, zei een teleurgestelde Van Nistelrooij, die een verklaring probeerde te zoeken. ‘Als je vroeg op voorsprong komt, hoop je dat het team vleugels krijgt. Maar in plaats daarvan sluipt er passiviteit in. Thuis wordt dat niet getolereerd door de supporters, maar bij uitwedstrijden moet het meer uit de ploeg zelf komen.’

PSV voetbalde in Gelredome niet eens als een subtopper. De ploeg van Van Nistelrooij oogde na een aardige openingsfase even idee- als inspiratieloos. Een lijn was nauwelijks te ontdekken in het spel van de tegenvallende nummer vier van de eredivisie. Van Nistelrooij: ‘Qua veldspel was het een van de minste wedstrijden van het seizoen.’

Gezapig

Zo intens als de Klassieker tussen Ajax en Feyenoord was, zo gezapig voltrok zich in de voorjaarszon het duel tussen Vitesse en PSV, dat veel te voorspelbaar acteerde. PSV is voetbal uit stilstand, met de 19-jarige Xavi Simons als enige verrassing. Alsof ze bij PSV denken: geef hem maar de bal en hij doet er wel wat mee.

Dat plan werkte na acht minuten toen Simons de bal rond de middenlijn per toeval in zijn voeten kreeg. Na een lange rush en fraaie kapbeweging schoot hij de bal beheerst achter doelman Kjell Scherpen. Het was alweer het dertiende competitiedoelpunt van Simons. Ronaldo was in 1995 de laatste tiener die meer dan twaalf keer voor PSV wist te scoren.

Door het puntverlies lijkt PSV de titelaspiraties definitief te kunnen opbergen, maar het is de club er veel aan gelegen om nog tweede te worden. Die plek geeft aan het eind van het seizoen recht op de voorronde van de Champions League. Het is niet alleen financieel interessant, maar ook belangrijk om een fatsoenlijk perspectief richting Simons te bieden.

Het talent heeft achter de schermen aangegeven nog een jaar bij PSV te willen blijven, maar daar moet sportief wel wat tegenover staan. ‘Ik heb een vijfjarig contract en ben blij hier, maar natuurlijk wil je kampioen worden en Champions League spelen’, zei hij een halfuur nadat die kans danig was geslonken. ‘Ik focus me nu op de wedstrijden die nog komen en dan zien we aan het eind van het seizoen wel.’

Simons keek met een jaloerse blik naar de intensiteit waarmee Feyenoord dit seizoen speelt, iets dat zeker in uitwedstrijden te vaak ontbreekt bij PSV. ‘Het is mooi om te zien hoe Feyenoord voetbalt. Wij kunnen dat ook, alleen moeten we het wel doen. Je ziet dat wij iets missen.’

Plichtmatig

PSV voetbalde in een te laag tempo en trok zich te veel terug na het vroege doelpunt van Simons. Bijna plichtmatig ging de bal rond, zonder ook maar echt gevaarlijk te worden tegen het zwakke Vitesse van Phillip Cocu, de laatste trainer die kampioen werd met PSV. Van Nistelrooij: ‘Ik hoopte dat we zouden doordrukken, maar er gebeurde veel te weinig.’

Vitesse, dat al vier wedstrijden op rij had verloren, gooide na rust de schroom enigszins van zich af en kwam via een vrije trap op gelijke hoogte. Ibrahim Sangaré werkte de bal ongelukkig in eigen doel. ‘Het zit me echt dwars’, zei Simons, die zich maandag als enige PSV’er bij het Nederlands elftal voegt. ‘Natuurlijk kijk ik ernaar uit om mij bij Oranje te melden, maar voor mij is de club het belangrijkste. Dit puntverlies doet pijn.’

Ook voor Van Nistelrooij kwam het nieuwe puntverlies in een uitwedstrijd hard aan. ‘We benaderen onze thuis- en uitwedstrijden hetzelfde, hanteren dezelfde tactiek. Maar feit is dat we uit te veel punten laten liggen.’ Zo kon hij maar één conclusie trekken: ‘Het is voor ons een pijnlijk weekend geworden, waar we als team lang naartoe hadden geleefd.’